Nog een interessante les: naughty boys...

Beste mensen, ik wist niet goed of ik dit bericht wel zou plaatsen, maar het was zo'n prachtig voorval dat ik het jullie niet wil onthouden!

Faisal, de leerling die als enige Animal Production als eerste keus heeft opgegeven, had thuis zelf een prachtige presentatie gemaakt over de landbouwdieren die ik eerder in de les behandeld heb, en wat die dieren ons geven (melk, eieren, vlees, kracht, entertainment etc.). Ik heb hem nog wat feedback gegeven hoe hij  de presentatie perfect kon maken. De volgende dag had hij mijn opmerkingen keurig verwerkt ("finish teacher"). Ik heb toen zijn cijfer (een 4.7) in een 9.0 veranderd! Die gozer is ernstig goed bezig in de klas, ondanks zijn ernstig gebrekkige Engels.

Faisal had nog wel een vraag over de pauw; wat is het nut van dat dier. We hebben wat gediscussieerd, en toen herinnerde ik mij opeens dat wij in Nederland van de veren van de pauw oorbellen maken. En om dat te illustreren (en stiekem ook wel een beetje als experiment...oeijoeijoei!), heb ik de volgende plaatjes via de beamer laten zien... waarbij het volgende gebeurde...

Allereerst liet ik de leerlingen de oorbellen zien...
  

En toen dacht ik: joh, ik zal de jochies ook even laten zien hoe dat er dan in de praktijk uit ziet... . . .  .  .  .   .   .   .    .    .    .

Bij het zien van de dame hierboven zei een leerling: "ooo, very beautiful teacher". Een begrijpelijke en gepaste reactie, lijkt me. Maar nee, onze lolbroek Khalid Alanazi stond op en zei het volgende: "I go bathroom teacher!" Wel, op zich kan het toeval zijn, maar ik zal jullie vertellen dat Khalid nog geen 5 minuten geleden ook al naar het toilet was geweest...
Jullie begrijpen het, Khalid had het weer voor elkaar en de hele klas gierde en brulde het uit. En ik trouwens ook. Niet helemaal het goede voorbeeld als docent, maar ik had het geluk dat ik kon wegduiken achter mijn 'bureau'. Toen de klas bedaarde zei Khalid heel serieus: "please 'x' teacher; close teacher". Het werd hem blijkbaar echt teveel. Arme jongen.

Excursie naar Al Badiah Dairy Farm - Almarai

Al vrij snel na de start van het 3e trimester vroegen de leerlingen mij of ze naar een melkveebedrijf van Almarai konden om te zien waar ze terecht zouden komen na DFP, en waar ze het voor deden, zeg maar.

Natuurlijk snapte ik hun wens ik heb het voorgelegd aan het hoofd van de afdeling Animal Production, mijn collega uit Roemenië. Op 19 mei was er voor ons een excursie georganiseerd naar Al Badiah Dairy Farm, van Almarai. Zie hieronder het verslag.

In de bus wat hygiënemaatregelen treffen.

 

Iedereen strak in het pak ;-)

  

Aan uw rechterkant ziet u... 75 koeien, aan uw linkerkant hetzelfde verhaal, en achter 'ons' nog een keer van hetzelfde... euh... juist ja. Er worden 300 koeien tegelijk gemolken... Ik dacht dat ik al op dit bedrijf geweest was, vorig jaar, totdat er verteld werd dat er op dit bedrijf dagelijks... en ik herhaal: DAGELIJKS... 1 miljoen liter melk wordt geproduceerd... En met een gemiddelde productie van 45 liter per koe praten we over een 'boerderie' met zo'n 22.000 melkkoeien... En daar komt al het andere spul aan dieren (droge koeien, kalfjes, pinken etc.) nog bij... We zijn te gast bij het op een-na-grootste bedrijf van Almarai. We gaan gauw verder.

  

Deze dame is niet goed aangesloten (de tepelbeker).

 

Bij het verlaten van de melkstal hebben de koeien in ieder geval genoeg grip.

Ai! Druivensap in het melkstel... M.a.w.: mastitis-melk; melk met bloed.

 

De betreffende koe is ook behoorlijk duidelijk gemarkeerd.

  

De melk van deze koe wordt apart opgevangen en weggegooid. Dat valt mij erg mee, want vorig jaar had ik toch echt het beeld dat niet de melk maar de betreffende koe dan werd 'weggegooid'. En zeker op dergelijk grote bedrijven.

 

Alles van de melkstal wordt 10 keer gereinigd...

 

Zo ook de vloer waarover de koeien de melkstal verlaten...

 
 

En weer een koe waarbij het melkstel (de tepelbeker) niet goed is aangehangen.

 

De leerlingen vinden het wel heel interessant.

 

En daar staan de dames.

 

Heel toepasselijk...

 

Snel een slok water; er staan namelijk nog 21.700 dames te wachten...

 

Op de foto 2 buffertanks van elk ruim 80.000 liter... En achter ons staan nog twee van zulke tanks. Zo lijkt een tankwagentje van 30.000 liter ineens heel klein...

 

Continu wordt de uitloop van de koeien glad gemaakt.

 

Uitzicht over het 'erf' naar links...

 

En naar rechts...

 

Gaan ze lekker buiten staan... pff!

Hier zie je duidelijk de vernevelaars (water) boven de koeien in de wachtruimte voor de melkstal.

Zo nu en dan een goede vraag van de leerlingen.

 

Wat je ziet zijn allemaal balen (grote!) met ruwvoer die uit Argentinië of Portugal komen... Lekker duurzaam bezig mensen...

 

Een paar kalfjes... ... ...

 

Continu worden er rantsoenen klaar gemaakt door de 'koks'. Wij kennen de rode bakken als voer-mengwagens op wielen. Deze staan vast, en erachter loopt een diepe 'geul' waardoor vrachtwagens rijden. Die stoppen bij de bak die het rantsoen bevat wat ze moeten ophalen en dan wordt de bak geleegd. En dan staan de boertjes in Nederland een meter van hun kuilbult af te graven...

 

Heel welkom in dit klimaat... na 12 uur in de melkstal te hebben gestaan...

 

Of een potje tennis...

 

Na de rondleiding over het bedrijf kregen de leerlingen nog een presentatie over het bedrijf Almarai, en over hun toekomstige werkveld... althans, dat hoopten ze. Na afloop vertelden ze mij dat het ze nog niet helemaal duidelijk was geworden wat ze nou precies gaan doen als ze klaar zijn met DFP. Verder vonden ze het een geslaagde ochtend. Gelukkig.

Kamelenmelk in de vroege ochtend... en bedrijfsbezoek nr. 2 met de kinders

Geachte volgers, met dit bericht neem ik jullie mee naar het kamelen melken op 13 mei (nee het was geen vrijdag...) op het bedrijf waar ik wekelijks met de leerlingen naartoe ga om de koeien te melken. Ze zijn de koeien aan het afbouwen en starten nu met de kamelen; er moet daar ook een kamelen-KI-centrum komen als ik die lui moet geloven. Het is overigens ook de plek waar DFP in 2015 hoopt te starten met een grootschalig nieuwbouwproject... Er is iets van 25 miljoen Euro gereserveerd voor de nieuwe school.

Ik presenteer jullie de plaatjes, en zal waar nodig wat tekst en uitleg geven. Veel plezier weer!

Eerst worden de kamelen-kalfjes naar de melkput gebracht, want zonder haar kalf in de buurt laat moeders haar melk niet schieten. En uiteraard willen die lui dit natuurlijke mechanisme eruit fokken... Ik hou verder mijn mond.

En daar komt mamma nummer 1 al aan. Je ziet haar uier duidelijk hangen.

 

Ho dames, even in de file hoor.

 

Hier staan de dames keurig in de rij. Dit ene melkbusje is genoeg voor de 7 kamelen die vanochtend gemolken worden...

Simpel, praktisch en effectief deze 'melkmachine'. Maakte wel een boel lawaai.

 

Hier wordt een kameel gemolken. De melkgift schijnt nogal te fluctueren.

 

Kiekeboe!

 

Rustig maar beesje, we melken je alleen maar met een melkstel dat totaal niet geschikt is voor jouw uier en spenen...

 

Inderdaad pipo; het zit voor geen meter! Doe er wat aan en snel!

  

Aanvalluh!! Er is nog wat melk over.

 

Nog een leuke overzichtsfoto.

Hallo. Mag ik mij even voorstellen; ik ben nummer 4376...

 

Ja, we zijn er bijna. Beste lezers, kijk maar eens goed naar de spenen en dit melkstel. En dan vertel ik jullie daarbij dat de spenen van een kameel dus veel dikker zijn dan die van een koe... Oordeel zelf; dit kan niet prettig zitten.

 

Kijkt u goed; ongeveer 16,5 liter kamelenmelk van... jaja... 7 kamelen. Woehoe! We hebben hier dus (nog) niet te maken met megastallen of bio-industrie.

 

Oeeeee... ja lekker mijn kind; maak mijn uier maar helemaal leeg anders staat er tegen de avond veel teveel spanning op. Je zou zeggen dat je haar dit ziet denken... toch?

 

Jammie! Allerlei rare kamelenkaasjes om 8 uur 's ochtends. Sommigen waren best wel lekker, anderen zat smaak nog kraak aan. Ik werd vriendelijk verzocht om een volgende keer een formulier in te vullen met mijn bevindingen, als echt kaaskop.

 

En daar is de melk. Even wegen en noteren wat de oogst vanochtend is...

 

... Dat gebeurt niet heel consequent. Arabisch en Engels door elkaar...

 

Tja... en toen was er de beker verse, warme kamelenmelk... Op zich best 'lekker'. Maar de combinatie van mijn opkomende buikgriep (o.i.d.) en het gegeven dat mensen die niet gewend zijn om kamelenmelk te consumeren rustig moeten beginnen maakte waarschijnlijk dat ik de volgende dag (dinsdag) 's middags tijdens een examen de laatste 2 leerlingen in het lokaal achter liet en hele goede vrienden werd met het toilet. Daarna zette de buikgriep (o.i.d. dus) door en ben ik woensdag niet gaan werken. Het weekend ben heb ik gebruikt om uit te rusten en beter te worden. Ik heb toen overigens wel beide dagen gewerkt; beetje voorbereiden voor de week dat ik in NL zou zijn. V.w.b.t. de maandag heb ik mijn rooster toen in stukken verdeeld en heb ik een halve dag gewerkt. Dinsdag had ik er weer zin in... een goed teken. Ik was vooral verzwakt door het niet eten op woensdag, donderdag en vrijdag (het weekend). En de bedrijfsmanager had mij nog wel zo'n 5 liter verse kamelenmelk cadeau gedaan. Wel, toen ik weer op school kwam is die melk door de gootsteen verdwenen...

 

De leerlingen waren die ochtend 'redelijk' op tijd. Hier zijn ze toe aan pauze. Eigenlijk zijn ze dat altijd... haha...

Voor jullie niet zichtbaar, maar links uit beeld staat onze lolbroek Khalid Alanazi zijn klasgenoten te vermaken. Nou ja, het ging over achter een kameel gaan staan (met een trapje wel) met de broek op de knieën... Lijkt me duidelijk heh... En Waleed (jochie met de krullen helemaal rechts zittend op de foto) was de pineut.

 

Toen ik zei dat we genoeg gedaan hadden voor die dag slenterden de leerlingen naar hun auto. Khalid blijft lollig doen... Ik vroeg hem hier om nog eens voor de foto te doen wat hij net deed. Vanwege zijn 'geweldige' Engels vraagt hij aan de groep nog even wat de docent nou precies vraagt...

... Nee... Niet dat Khalid, dat andere...

...Ja! Dat ja. Mafkeesje is het hoor.

 

Nou hup, naar jullie auto's. In de verte zie je de leerlingen gaan.

Ooo, helemaal vergeten. Ze moeten eerst even bijkomen van de vermoeiende wandeltocht...

 

Juist Khalid, that's the spirit! En nu opschieten en terug naar school!

 

Tot de volgende keer!