In het weekend

Dit bericht doe ik weer als een foto-blog; dat bevalt mij eigenlijk heel goed zo.

Als er bezwaren zijn hoor ik het wel ;-) Even een korte inleiding dan...

Afgelopen weekend ben ik op zaterdag overdag naar een paardenrace gegaan met de projectmanager (Henk) en zijn familie. Dat was wel apart om mee te maken.

Op zondag heb ik Al-Kharj wat beter bekeken, met de benenwagen (dat is hier nogal raar; stap je op de fiets dan ben je levensmoe, en ga je "grote" stukken lopen - meer dan 500 meter - dan ben je gewoon volslagen idioot bezig....zo denkt men er hier over). Rond de middag kwam ik vlak bij het hotel tussen alle Saudi's terecht die massaal naar de moskee kwamen om te bidden (het was gebedsdag). Hieronder volgen enkele bijbehorende plaatjes. Veel kijkplezier!

Zaterdag: de renbaan. Een behoorlijke afstand; 2400 meter. Alles wonderbaarlijk mooi groen. Op het grasveldje wordt alvast (waarschijnlijk) de eigenaar van een racepaard geïnterviewd.

En daar komen de paardjes... Ging best hard. En kleine mannetjes die jockeys!

En de winnaar is....

Zondag - gebedsdag: uitgestorven straten in Al-Kharj. Op deze foto zie je een deel van de Souk aan King Saud Road. Rechtsachter waar ik sta is het hotel. De pijlen die je op het wegdek ziet bestaan uit grote ijzeren doppen; super irritant als je als voetganger oversteekt bij een voetgangerslicht, want daar ligt namelijk een 2 meter brede strook van die krengen. Je bent dan wel verzekerd van een goede voetenmassage....

Straatbeeld van King Saud Road.

Hupsakee! Je vliegende tapijt over je schouder en op weg naar de moskee op gebedsdag. Dit was het moment tussen de middag waarover ik in de inleiding schreef. Alleen had ik dat toen nog niet in de gaten...

Jong geleerd... Straks nog zo'n theedoek op je hoofd...

Het werd steeds gezelliger bij de moskee. De auto's staan op zo'n moment 3 rijen dik in alle straten rond de moskee!

Zozo dames.... even stiekem gluren of er nog iets tussen zit...? Hint: goed kijken...rechts op de foto.

Op kantoor

Alweer een bericht; deze staat namelijk al een tijdje te wachten om gepubliceerd te worden...

Voor de verandering dit keer in de vorm van een "foto-blog"; het bijschrift onder de foto's is dan ook een doorlopende blog.

Er worden nieuwe materialen gebracht voor de trainingshal, voor het gedeelte melkverwerking. De waarde van de apparatuur die op dit vrachtautootje staat is wel gelijk aan een behoorlijke BMW in Nederland...

Toen moest de kaas smeltketel naar binnen; wellicht iets te zwaar en een iets te steile helling??

Ja, zet daar maar neer!

Mijn tijdelijke werkplek bij de projectmanager (Henk Jansen) op de kamer. Straks een eigen plek, eventueel met collega's.

Internationale interculturele samenwerking; Yasser met Henk in discussie over de pakbon van de afgeleverde materialen.

Een "tussendoortje" werd geserveerd...

Falafel! Best lekker.....voor 3 SAR (Saudi-Arabian Rial; delen door ongeveer 5 en je hebt het bedrag in €).

Dromedarissen! Onderweg van Al-Kharj naar Riyadh. Ik heb bij Henk en diens vrouw gelogeerd voor het weekend.

Onderweg moesten we wel even tanken.... deel ook hier het bovenste getal door ongeveer 5 en JA ! dan heb je het bedrag in € waarvoor je het onderste getal (en ja dat zijn echt liters!!!) aan Euro 95 in je tank hebt..... dussss......

Op weg naar de shoarmatent....ahh!

 

Wij waren hier vast en zeker héél erg welkom geweest voor de lunch....maar nu even niet ;-)

... en vrouwen zonder mannelijke begeleider zijn dus NIET welkom.... ahum?!

Patrick! Speciaal voor jou, weet je dat ook weer, als je ooit nog van plan bent om ook naar de woestijn te gaan... hahah!

Warempel! Dit lijkt wel op regen.... Op de compound waar Henk (das dus de projectmanager) verblijft is op woensdag 21 maart toch echt water naar beneden gekomen! En van zaterdag 24 op zondag 25 maart (das hier dus van maandag op dinsdag) is er zelfs zoveel regen gevallen dat er behoorlijke plassen op de straat waren. Er was toen ook onweer bij. Dat zorgt wel weer voor wat afkoeling en verfrissing, niet onaangenaam.

Op woensdagavond ben ik met Henk en zijn vrouw naar een "feestje" van de Nederlandse Vereniging geweest. Dat was in Riyadh, in het Diplomatieke deel en bij het huis van de Nederlandse ambassadeur. De foto van diens optrekje zet ik maar niet op internet; jullie krijgen de foto (en een filmpje) zeker te zien als ik weer in Nederland ben. De organisatie heeft in ieder geval een poging gedaan o de Hollanders een soort van thuisgevoel te geven... aardig van ze!

En uiteraard hoort daar een bescheiden toetje bij! Dat was uiteraard erg lekker!!

Dit waren de foto's. Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten om mijn belevenissen mee te beleven. Tot een volgend bericht!!

Groeten!

DFP

Hallo!
Zoals aangegeven zou ik in een volgend bericht uitleggen wat ik allemaal uitspook in de woestijn.
Ik werd begin November 2011 op dit project (want dat is het) geattendeerd via mijn werk als ZZP-er bij PTC+ in Barneveld. Ik wist dat het richting de zomer in Barneveld rustiger zou worden, en ook mijn toekomstige baan bij Stichting Uit Je Eigen Stad in Rotterdam zou nog even op zich laten wachten. Omdat ik wel iets om handen wilde hebben ben ik om te beginnen naar de informatiebijeenkomst m.b.t. dit project gegaan...en toen zat ik ineens in de woestijn ;-)
Het project in z'n geheel duurt ongeveer 5 jaar, en heeft als naam DFP (Dairy and Food Polytechnic). Ik ben in eerste instantie betrokken bij het project voor ongeveer 5 maanden. De inhoud van het project gaat over het scholen van Saudi-Arabische jongeren die klaar zijn met hun HAVO (...om een vergelijking met NL aan te geven...wellicht is het niveau nog wel lager). Saudi-Arabië heeft zich als doel gesteld om de huidige +/- 8 miljoen buitenlandse werknemers te vervangen door inlandse bevolking. De onderliggende reden is echter de verwachting dat binnen nu en een aantal jaren de groep Saudi's tussen grofweg 12 en 20 jaar met enkele miljoenen zal toenemen... Voor die groep moeten arbeidsplaatsten worden gecreëerd. De Saudi-Arabische bevolking is relatief jong, waarbij de jeugdwerkeloosheid behoorlijk is (een mentaliteitskwestie...) en het beroepsonderwijs lange tijd verwaarloosd is. De overheid heeft dus nog een flinke klus te klaren. En om dit te kunnen realiseren heeft de overheid enige tijd terug een campagne gestart om 100 Polytechnics te bouwen die zeer diverse vormen van beroepsonderwijs aanbieden. DFP is dus één van de Polytechnics. DFP is in 2009 tot stand gekomen toen de chairman van Almarai Company en de gouverneur van de Technical and Vocational Training Corporation (TVTC) hun handtekening zette onder een zogenaamd "Memorandum of Understanding"... een intentieverklaring. Aangezien Almarai een privaat zuivelconcern is, en TVTC onderdeel is van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (NL Min. SZW) van Saudi-Arabië is DFP daarmee een "Public - Private Partnership" onder de Saudi-Arabische overheid. Deze juridische vorm is nieuw in het land en zorgt nog steeds voor de nodige obstakels. Er zijn ook alleen "Public" DFP projecten, echter is een groot voordeel van een "Public - Private Partnership" dat de studenten die hun diploma halen verzekerd zijn van een baan; in dit geval bij de "Private Partner"  Almarai.
CINOP is de organisatie in Nederland die het project uitvoert, en voor de kennisinhoudelijke kant samenwerkt met het AOC in Leeuwarden. Ik ben aangesteld bij het AOC...als docent.
Op dit moment biedt DFP 3 specialisaties aan. Dit zijn: 1) Dierlijke productie (melkvee en pluimvee(vlees)), 2) Voedseltechnologie (zuivel, pluimveevlees en bakkerij) en 3) Onderhoud en Reparatie (bedrijfs("farm")technologie en voedselverwerkingstechnologie).
Ik ga me bezighouden met de eerste specialisatie; Dierlijke productie. Momenteel ben ik bezig met het ontwikkelen van de lesplannen voor een aantal vakken binnen genoemde specialisatie. Dit is allemaal nog ter voorbereiding; het derde trimester start op zaterdag 21 april (jaja, dat is voor de Saudi's de maandag...). Het trimester eindigt op woensdag 25 juli (even oefenen....dat is dus vrijdag in Saudi-Arabië...eigenlijk wel logisch). Op donderdag 31 juli vlieg ik dan terug naar Nederland!
Om jullie als trouwe volgers een idee te geven van de gang van zaken hier bij DFP volgen hieronder nog enkele foto's.


Tot het volgende bericht! Groeten, Ted

Studenten

DFP kantoor

Mijn bescheiden dienstautootje; een
volle tank 95 (100 ltr.) kost wel €9,50

DFP gebouwen

Mijn hotel/appartement in Al-Kharj

Route van het hotel naar DFP

Almarai en landbouwgebieden

Al-Safi melkveebedrijf

Een warm onthaal...

Beste lezers, met dit eerste bericht start ik mijn blog over mijn verblijf in Saudi-Arabië.
Nu even een beetje beknopt omdat het voor mij eigenlijk al wel bedtijd is (00:30 uur), en ik om 08:00 al weer paraat moet staan om naar mijn werk te gaan. Mijn werk; dat zal ik in een volgend bericht kort uitleggen.
Dit bericht gaat specifiek over het warme onthaal dat ik kreeg toen ik zondag begin van de avond om half 6 aankwam op het vliegveld van de hoofdstad Riyadh... Niet dus!!!
In Nederland was ik door ervaren mensen al getipt dat ik voor een "snelle" afhandeling van alle controles toch vooral in de meest linkse rij moest gaan staan. Wel nu, op het vliegveld klopte dit ook helemaal; "First visitors" stond er boven de 2 meest linkse rijen. Ik daar netjes in de rij gaan staan. Ik geloof dat ik als 12e in de rij stond. Even later stond ik als 15e, en nog een half uur later werden er weer enkele hoge pieven met voorrang door de controle geloodsd.... Dusss.... Achter mij een menigte joelende en ruzie makende hele inie minie Indiase mannetjes. Dat tafereel deed mij terugdenken aan een scene uit de film over Ghandi. Voor de rijen liepen nog best jonge kereltjes een machtsspelletje te spelen; met geroep, geschreeuw, geduw en zeer duidelijk gebiedende gebaren werden de voorste personen in de rijen subiet achter de zwarte lijn gesommeerd.
Ik ben gelukkig zo verstandig geweest om gewoon heel erg rustig in de rij te blijven staan (wachten!!!), wat na zo'n 2 uur dan eindelijk beloond leek te gaan worden. En ja, het was waar; een wonder!
Een van de macho mannetjes riep van alles tegen de mensen in de rij, waarbij hij op een gegeven moment toch wel erg duidelijk naar mij keek. Aangezien mijn Arabische talenknobbel nog wat onderontwikkeld is (en wel zal blijven), wees ik voor de zekerheid nog maar even naar mijn borst met als doel om in handen en voeten taal te vragen of de meneer echt mij bedoelde.
Hij knikte. Zowaar! Ik liep uit de rij naar voren (gheheh) en liet mijn paspoort zien. De jongeman wierp er kort een blik op en zei toen subiet: "last!", en wees daarbij naar de meest RECHTSE rij (ahum?!). Ik daar in een huppeldrafje heen, ging er nota bene speciaal voor mij een macho mannetje achter de balie zitten (!) Paspoort en entry card inleveren, serieus van al mijn vingers inclusief mijn duimen is een scan gemaakt...toen nog even een fototje en daarna was het gebeurd. Al met al heb ik denk ik tussen de 5 en 10 minuten aan de balie gestaan, en daarvoor wel even 2 uur moeten wachten. Noemenswaardig is het ook om te vermelden dat de "meest rechtse" rij de rij was voor first- en business class passagiers.... Ik voelde mij vereerd ;-)
Bij de bagagecontrole was een toch redelijk gevormde 60+ Saudie zijn koffer met Thobe's van de band aan het sjorren, waarbij hij tactisch mijn laptop van de band mikte... Een troost is dat het niet mijn eigen laptop is.
Vandaag overdag op mijn werk kennis gemaakt met de aanwezige Saudi's (daarbij ook enkele studenten die ik les zal gaan geven (zie volgend bericht) waarbij ik toch echt wel heel vriendelijk welkom werd geheten, ook door enkele studenten. Dat gaf mij wel een fijn gevoel. Daarna met een collega (de project manager (zie volgend bericht) naar het centrum gegaan om eten en (nogal) wat incomplete en daarmee noodzakelijk huishoudelijk artiekelen te kopen. Thuisgekomen de boodschappen opgeruimd en ruim 10 plastic tasjes opgeborgen (...). Daarna een heelijk avondmaaltje gekookt met zowaar Bio macaroni (jee). Ik heb trouwens ook heerlijke biologische bruine rijst gekocht; het menu voor morgen. En de betreffende super(mega)markt heeft nog wel wat biologische voedingswaar! Echter is de biologische voedingswaar die er te krijgen is wel wat duurder dan in bijvoorbeeld Nederland. De super(mega)markten hebben heel erg veel (van dezelfde) producten; keuze genoeg dus. Vanmiddag trouwens ook even geregeld dat ik naar een andere kamer kon verhuizen; namelijk van een kamer op de eerste verdieping pal boven en naast een kruispunt op de doorgaande weg door Al Kharj naar een kamer op de vijfde verdieping waar ik geen last meer heb van het verkeer. Wel staat er een airco (die niet bij mijn kamer hoort) continu aan, echter is dat een zacht en constant gezoem. Daar kan ik vast wel tegen, en anders met oordoppen in. Die had ik trouwens gisternacht ook al wel in, maar het verkeer bleef ik horen. Ook de tetteraar door de luidspreker op de minaret heb ik om kwart voor 5 wel gehoord, maar dat was eigenlijk meer in mijn slaap. En het is geen bandje!
Vanavond na het eten ook nog even naar een Souk (oude markt) van Al Kharj gelopen. Deze bevindt zich op ongeveer 100 meter van het flat hotel Siaf waar ik verblijf. Een hele gemoedelijke avondwandeling was dat.
En nu ga ik naar bed!!

Mijn eerste zelf gekookte 1-pans-dinertje

Tot het volgende bericht.

Groeten,
Ted

Woestijn op een tissue...

De keuken. Links langs de
keuken bevindt zich de voordeur

De douche. Ik had niet veel
langer moeten zijn...

De slaapkamer met een behoorlijk bed.
De matras is een beetje hard maar het
kussen is wel fijn

Jammie!

Een van de producten van Almarai