Beste lezers, met dit eerste bericht start ik mijn blog over mijn verblijf in Saudi-Arabië.
Nu even een beetje beknopt omdat het voor mij eigenlijk al wel bedtijd is (00:30 uur), en ik om 08:00 al weer paraat moet staan om naar mijn werk te gaan. Mijn werk; dat zal ik in een volgend bericht kort uitleggen.
Dit bericht gaat specifiek over het warme onthaal dat ik kreeg toen ik zondag begin van de avond om half 6 aankwam op het vliegveld van de hoofdstad Riyadh... Niet dus!!!
In Nederland was ik door ervaren mensen al getipt dat ik voor een "snelle" afhandeling van alle controles toch vooral in de meest linkse rij moest gaan staan. Wel nu, op het vliegveld klopte dit ook helemaal; "First visitors" stond er boven de 2 meest linkse rijen. Ik daar netjes in de rij gaan staan. Ik geloof dat ik als 12e in de rij stond. Even later stond ik als 15e, en nog een half uur later werden er weer enkele hoge pieven met voorrang door de controle geloodsd.... Dusss.... Achter mij een menigte joelende en ruzie makende hele inie minie Indiase mannetjes. Dat tafereel deed mij terugdenken aan een scene uit de film over Ghandi. Voor de rijen liepen nog best jonge kereltjes een machtsspelletje te spelen; met geroep, geschreeuw, geduw en zeer duidelijk gebiedende gebaren werden de voorste personen in de rijen subiet achter de zwarte lijn gesommeerd.
Ik ben gelukkig zo verstandig geweest om gewoon heel erg rustig in de rij te blijven staan (wachten!!!), wat na zo'n 2 uur dan eindelijk beloond leek te gaan worden. En ja, het was waar; een wonder!
Een van de macho mannetjes riep van alles tegen de mensen in de rij, waarbij hij op een gegeven moment toch wel erg duidelijk naar mij keek. Aangezien mijn Arabische talenknobbel nog wat onderontwikkeld is (en wel zal blijven), wees ik voor de zekerheid nog maar even naar mijn borst met als doel om in handen en voeten taal te vragen of de meneer echt mij bedoelde.
Hij knikte. Zowaar! Ik liep uit de rij naar voren (gheheh) en liet mijn paspoort zien. De jongeman wierp er kort een blik op en zei toen subiet: "last!", en wees daarbij naar de meest RECHTSE rij (ahum?!). Ik daar in een huppeldrafje heen, ging er nota bene speciaal voor mij een macho mannetje achter de balie zitten (!) Paspoort en entry card inleveren, serieus van al mijn vingers inclusief mijn duimen is een scan gemaakt...toen nog even een fototje en daarna was het gebeurd. Al met al heb ik denk ik tussen de 5 en 10 minuten aan de balie gestaan, en daarvoor wel even 2 uur moeten wachten. Noemenswaardig is het ook om te vermelden dat de "meest rechtse" rij de rij was voor first- en business class passagiers.... Ik voelde mij vereerd ;-)
Bij de bagagecontrole was een toch redelijk gevormde 60+ Saudie zijn koffer met Thobe's van de band aan het sjorren, waarbij hij tactisch mijn laptop van de band mikte... Een troost is dat het niet mijn eigen laptop is.
Vandaag overdag op mijn werk kennis gemaakt met de aanwezige Saudi's (daarbij ook enkele studenten die ik les zal gaan geven (zie volgend bericht) waarbij ik toch echt wel heel vriendelijk welkom werd geheten, ook door enkele studenten. Dat gaf mij wel een fijn gevoel. Daarna met een collega (de project manager (zie volgend bericht) naar het centrum gegaan om eten en (nogal) wat incomplete en daarmee noodzakelijk huishoudelijk artiekelen te kopen. Thuisgekomen de boodschappen opgeruimd en ruim 10 plastic tasjes opgeborgen (...). Daarna een heelijk avondmaaltje gekookt met zowaar Bio macaroni (jee). Ik heb trouwens ook heerlijke biologische bruine rijst gekocht; het menu voor morgen. En de betreffende super(mega)markt heeft nog wel wat biologische voedingswaar! Echter is de biologische voedingswaar die er te krijgen is wel wat duurder dan in bijvoorbeeld Nederland. De super(mega)markten hebben heel erg veel (van dezelfde) producten; keuze genoeg dus. Vanmiddag trouwens ook even geregeld dat ik naar een andere kamer kon verhuizen; namelijk van een kamer op de eerste verdieping pal boven en naast een kruispunt op de doorgaande weg door Al Kharj naar een kamer op de vijfde verdieping waar ik geen last meer heb van het verkeer. Wel staat er een airco (die niet bij mijn kamer hoort) continu aan, echter is dat een zacht en constant gezoem. Daar kan ik vast wel tegen, en anders met oordoppen in. Die had ik trouwens gisternacht ook al wel in, maar het verkeer bleef ik horen. Ook de tetteraar door de luidspreker op de minaret heb ik om kwart voor 5 wel gehoord, maar dat was eigenlijk meer in mijn slaap. En het is geen bandje!
Vanavond na het eten ook nog even naar een Souk (oude markt) van Al Kharj gelopen. Deze bevindt zich op ongeveer 100 meter van het flat hotel Siaf waar ik verblijf. Een hele gemoedelijke avondwandeling was dat.
En nu ga ik naar bed!!
Tot het volgende bericht.
Groeten,
Ted
Nu even een beetje beknopt omdat het voor mij eigenlijk al wel bedtijd is (00:30 uur), en ik om 08:00 al weer paraat moet staan om naar mijn werk te gaan. Mijn werk; dat zal ik in een volgend bericht kort uitleggen.
Dit bericht gaat specifiek over het warme onthaal dat ik kreeg toen ik zondag begin van de avond om half 6 aankwam op het vliegveld van de hoofdstad Riyadh... Niet dus!!!
In Nederland was ik door ervaren mensen al getipt dat ik voor een "snelle" afhandeling van alle controles toch vooral in de meest linkse rij moest gaan staan. Wel nu, op het vliegveld klopte dit ook helemaal; "First visitors" stond er boven de 2 meest linkse rijen. Ik daar netjes in de rij gaan staan. Ik geloof dat ik als 12e in de rij stond. Even later stond ik als 15e, en nog een half uur later werden er weer enkele hoge pieven met voorrang door de controle geloodsd.... Dusss.... Achter mij een menigte joelende en ruzie makende hele inie minie Indiase mannetjes. Dat tafereel deed mij terugdenken aan een scene uit de film over Ghandi. Voor de rijen liepen nog best jonge kereltjes een machtsspelletje te spelen; met geroep, geschreeuw, geduw en zeer duidelijk gebiedende gebaren werden de voorste personen in de rijen subiet achter de zwarte lijn gesommeerd.
Ik ben gelukkig zo verstandig geweest om gewoon heel erg rustig in de rij te blijven staan (wachten!!!), wat na zo'n 2 uur dan eindelijk beloond leek te gaan worden. En ja, het was waar; een wonder!
Een van de macho mannetjes riep van alles tegen de mensen in de rij, waarbij hij op een gegeven moment toch wel erg duidelijk naar mij keek. Aangezien mijn Arabische talenknobbel nog wat onderontwikkeld is (en wel zal blijven), wees ik voor de zekerheid nog maar even naar mijn borst met als doel om in handen en voeten taal te vragen of de meneer echt mij bedoelde.
Hij knikte. Zowaar! Ik liep uit de rij naar voren (gheheh) en liet mijn paspoort zien. De jongeman wierp er kort een blik op en zei toen subiet: "last!", en wees daarbij naar de meest RECHTSE rij (ahum?!). Ik daar in een huppeldrafje heen, ging er nota bene speciaal voor mij een macho mannetje achter de balie zitten (!) Paspoort en entry card inleveren, serieus van al mijn vingers inclusief mijn duimen is een scan gemaakt...toen nog even een fototje en daarna was het gebeurd. Al met al heb ik denk ik tussen de 5 en 10 minuten aan de balie gestaan, en daarvoor wel even 2 uur moeten wachten. Noemenswaardig is het ook om te vermelden dat de "meest rechtse" rij de rij was voor first- en business class passagiers.... Ik voelde mij vereerd ;-)
Bij de bagagecontrole was een toch redelijk gevormde 60+ Saudie zijn koffer met Thobe's van de band aan het sjorren, waarbij hij tactisch mijn laptop van de band mikte... Een troost is dat het niet mijn eigen laptop is.
Vandaag overdag op mijn werk kennis gemaakt met de aanwezige Saudi's (daarbij ook enkele studenten die ik les zal gaan geven (zie volgend bericht) waarbij ik toch echt wel heel vriendelijk welkom werd geheten, ook door enkele studenten. Dat gaf mij wel een fijn gevoel. Daarna met een collega (de project manager (zie volgend bericht) naar het centrum gegaan om eten en (nogal) wat incomplete en daarmee noodzakelijk huishoudelijk artiekelen te kopen. Thuisgekomen de boodschappen opgeruimd en ruim 10 plastic tasjes opgeborgen (...). Daarna een heelijk avondmaaltje gekookt met zowaar Bio macaroni (jee). Ik heb trouwens ook heerlijke biologische bruine rijst gekocht; het menu voor morgen. En de betreffende super(mega)markt heeft nog wel wat biologische voedingswaar! Echter is de biologische voedingswaar die er te krijgen is wel wat duurder dan in bijvoorbeeld Nederland. De super(mega)markten hebben heel erg veel (van dezelfde) producten; keuze genoeg dus. Vanmiddag trouwens ook even geregeld dat ik naar een andere kamer kon verhuizen; namelijk van een kamer op de eerste verdieping pal boven en naast een kruispunt op de doorgaande weg door Al Kharj naar een kamer op de vijfde verdieping waar ik geen last meer heb van het verkeer. Wel staat er een airco (die niet bij mijn kamer hoort) continu aan, echter is dat een zacht en constant gezoem. Daar kan ik vast wel tegen, en anders met oordoppen in. Die had ik trouwens gisternacht ook al wel in, maar het verkeer bleef ik horen. Ook de tetteraar door de luidspreker op de minaret heb ik om kwart voor 5 wel gehoord, maar dat was eigenlijk meer in mijn slaap. En het is geen bandje!
Vanavond na het eten ook nog even naar een Souk (oude markt) van Al Kharj gelopen. Deze bevindt zich op ongeveer 100 meter van het flat hotel Siaf waar ik verblijf. Een hele gemoedelijke avondwandeling was dat.
En nu ga ik naar bed!!
 |
| Mijn eerste zelf gekookte 1-pans-dinertje |
Tot het volgende bericht.
Groeten,
Ted
 |
| Woestijn op een tissue... |
 |
| De keuken. Links langs de keuken bevindt zich de voordeur |
 |
| De douche. Ik had niet veel langer moeten zijn... |
 |
| De slaapkamer met een behoorlijk bed. De matras is een beetje hard maar het kussen is wel fijn |
 |
| Jammie! |
 |
| Een van de producten van Almarai |
Hai Ted, Fijn dat je al geschreven hebt. We kunnen zo mooi met je mee leven! Een bijzonder avontuur zo op het vliegveld he?
BeantwoordenVerwijderenEen lieve groet,
Nenske