Op jacht in de woestijn!

Hallo hallo!

Uiteraard hebben ook de Saudi's 2 dagen weekend. Dit bericht gaat over mijn zondag. Ik ga weer met mijn collega Simon op stap. Dit keer gaan we, ook weer met enkele leerlingen, de woestijn in op jacht naar een soort hagedis. Als een van de weinig lokale mensen die deze sport nog bedrijven de naam van het beestje uitspreekt klinkt het ongeveer als "Thob". Achteraf heb ik wederom wat research gedaan en op de website van de Stichting Doelgroep Groene Leguanen, Kenniscentrum voor herbivore hagedissen kwam ik tot de ontdekking dat we het hier hebben over de Uromastyx, ofwel de doornstaart agame (!) Er zitten inderdaad behoorlijk scherpe doorns op de staart. En die staart wordt gebruikt als slagwapen; oppassen dus! De mensen die dit dier vangen eten het als een lekkernij. Wel, ik heb foto's van het beestje na de bereiding, echter zal ik die niet op mijn blog zetten en bewaren voor de liefhebber als ik weer terug ben in NL.
Overigens heb ik geen plaatjes van de agame van dichtbij, meer van de jacht en de woestijn. Veel plezier met weer een paar schitterende, adembenemende plaatjes!!!

 

If you ever want to clear your mind: come and visit this place...!

De woestijnexpeditie! V.r.n.l.: ik, Naif, Saudi 1, Saudi 2 etc. (die namen heb ik allemaal niet onthouden. Uiteraard neem je niet moeders boodschappenautootje mee de zandbak in. Voorop een dikke Toyota V8 4.5 liter. Ok, er stond 310.000 km. op de teller, maar hij deed het prima! De 2e auto heeft overigens ook geen kleine motor; 2.7 liter, en ik meen 170 pk! Achter in de laadbak van die auto staan tonnen met water om de agamen uit hun hol te spoelen.

Aan de horizon een karavaan van dromedarissen. Dat kom je onderweg dan tegen...

Opeens gaat de jeep in de ankers en voor ik het weet vliegen 4 Saudi's uit de auto en sprinten ze de woestijn in...op blote voeten (auw!) Tussen de 2 voorste renners racet ergens die agame voor z'n leven...letterlijk! De Saudi die gebukt rent krijgt hem wel te pakken. Kijk ook even op wat voor een uitgestrekte en verlaten plek wij ons bevinden...

Op een andere plek komen we nog enkele holen van de agame tegen. Even kijken of meneer/mevrouw thuis is...

En zo ziet zo'n hol er uit. Als de jagers denken dat de agame thuis is laten ze het hol vollopen met water. Dan is het hopen dat ie eruit komt.

Bedoeïenen leven in een tent midden in de woestijn. Rechts zie je iets onmisbaars: een tankauto vol met water! Ook liggen bij deze tent wat dromerdarissen. Een prachtplaatje, al zeg ik het zelf.

Er zijn echter ook bedoeïenen die iets meer luxe wensen, en die zie je op deze foto (haha). Dit is echt een mega-camper! Zet er een grote oude amerikaanse truck voor en zo tuffen die lui door de woestijn. Ook hier hoort weer een tankauto met water bij, die is net buiten het beeld.

Op deze eveneens prachtige foto zie je een bedoeïen met zijn kudde dromedarissen en 1 paard. Men gebruikt paarden om de dromedarissen te lokken in de woestijn. 

En opeens is daar Rein de woestijnvos!

Of is het een kangoeroe...?

En nog een karavaan van dromedarissen...

Op deze foto zie je de drijver. Er steekt een zandstorm op dus de bedoeïen beschermt zijn gezicht goed.

Dat kun je hier iets beter zien. Hij mag wel oppassen anders kukelt hij er zo af!

En ja hoor, uiteraard komen wij ook in de zandstorm terecht. De chauffeurs wisselen op een gegeven moment omdat de ander iets beter de weg zou weten; hij komt namelijk elke week op deze plek om agamen te vangen. Wat ook heel handig is zie je rechtsboven in de achteruitkijkspiegel; een digitaal kompas! Tijdens de zoektocht naar de bewoonde wereld heb ik alle windrichtingen wel tig keer voorbij zien komen...op zich niet echt een geruststellend beeld.

Uiteindelijk komen we weer op de verharde weg, echter op een iets andere plek dan waar we de woestijn in waren gegaan op de heenweg. Simon en ik zijn stiekem wel heel erg blij met onze chauffeur. Nu was het nog ruim 1,5 uur terug naar Al-Kharj. Wat een dag!

Eenmaal in Al-Kharj aangekomen worden Simon en ik weer gecon-

fronteerd met de Saudische gastvrijheid zoals in een eerder bericht

beschreven, en krijgen wij een nogal uitgebreide lunch aangeboden.

Dit traditionele gerecht overigens "Kapsa" (rijst met vlees; meestal
kip).

Dat was me het weekendje wel zeg! Poeh wat een indrukken en belevenissen!! Na de lunch fijn richting mijn hotelkamer (=bed...). Goed uiterusten voor de nieuwe lesweek!

Groeten en tot het volgende bericht beste lezers!

Kamelenmarkt, Saudische gastvrijheid en een natuurkundig mirakel...

- De kamelenmarkt -

Ja hoor: alweer een bericht voor de trouwe lezers!

Ik wil jullie met dit bericht en een aantal bijzondere plaatjes laten beleven wat ik vorig weekend mee heb mogen maken. Allereerst kan ik stellen dat het een heel bijzondere dag is geweest. Ik schrijf dit bericht weer in de vorm van een foto-bericht, en in de tegenwoordige tijd om het wat levendiger te maken voor jullie!

Donderdagochtend 17 mei (mijn zaterdag): bijtijds mijn bed uit om met mijn collega Simon naar de kamelenmarkt van Al-Kharj te gaan. Ik heb geen idee wat ik kan verwachten van zo'n markt...; spannend!

Net even buiten de bebouwde kom van Al-Kharj op een stuk woestijn dat mij aan een soort evenemententerrein doet denken komen we op een parkeerplaats waar enkele honderden (!) van dit soort vrachtwagentjes staan. Mijn eerste reactie: ok, dit is een heel erg professionele markt! Ik dacht dat het iets kleinschaliger zou zijn.

Wanneer ik zo'n zelfde vrachtwagentje door Al-Kharj zag tuffen vroeg ik mij altijd al af waarom er een takel op zit. Wel, hiervoor dus! En dit is nog maar een baby-kameel...

Op dit vroege uur is het al behoorlijk druk op de markt. Biedingen op (met name witte) kamelen zijn al gaande. Zie rechts op de foto. Je hebt hier witte, zwarte en bruine exemplaren. De bruine kameel is maar gewoontjes, terwijl er voor een witte of zwarte kameel veel geld wordt betaald.

Continu worden kamelen in- en uitgeladen... Hoe moet dat voelen voor zo'n dier om zo hoog in de lucht te bungelen? Wel, Simon heeft een filmpje gemaakt van zo'n kamelen-vlucht...inclusief het opstijgen en de landing. Niet te filmen... Voor als ik weer in NL ben!

Mensen wat een kamelen!

Dit is nou typisch een Saudi met (heel) veel geld. Hij toont interesse in het kalf. En dan ben je verplicht om mamma kameel erbij te kopen.

Hier opeten of meenemen? Deze bruine kamelen worden in de meeste gevallen gekocht voor het vlees. De linkse kameel staat op het punt om te vertrekken.

Deze kameel is 39 jaar oud, en brengt nog 2.000 Rial op (delen door ongeveer 5 voor de prijs in Euro's).

Eindelijk: een hengst! Tot nu heb ik alleen maar merries gezien. De hengsten zijn ietsje groter dan de merries.

Hier enkele kalfjes...wat zijn ze schattig en klein!

ZO schattig dus!

En als we het dan hebben over klein en schattig: deze kinders gebruiken de kamelen als ware het stokpaardjes...

...en stappen ze vol triomf met hun kameel over de markt!

Ja hallo, als die kinders het kunnen kan ik het vast ook! Ik zit achter de bult, ik heb ook rijders gezien die ervoor zitten. Je zit in ieder geval hoog (en in dit klimaat ook nog droog). Ik heb volgens mij de teugels iets te strak. Ze zitten namelijk op een hele vervelende manier (voor de kameel dan) om de nek ter hoogte van hun strot.

En als je er dan af wilt zeg je iets wat klinkt als "jig, jig". Dat blijf je herhalen totdat de kameel op de grond ligt en je af kunt stappen. Daarbij moet je de teugels wel aantrekken, en volgens mij vinden ze dat dus minder prettig, zoals deze foto dan ook duidelijk laat zien. Aangezien er geen gehoor bij zit zal ik er ook maar bij vertellen dat de kameel behoorlijk aan het brullen is... En ik ben nog wel behoorlijk wat afgevallen!

Ik stond ook wel even te trillen (van de adrenaline) na de rit. Je maakt een praatje met een Saudi en voor je het weet laat hij je op zijn kameel rijden, zomaar!

Stel dat ik om wat voor reden het land niet meer uit kan, dan kan ik altijd nog aan de slag als kamelenmelker! De Saudi's testen de merries ook of ze wel een beetje melk geven.

Na het melken van deze merrie kom ik tot de conclusie dat dit wel een goed exemplaar is. Ik heb haar gekocht en mijn kameel maar gelijk laten brandmerken...

Op weg richting de auto even poseren naast een echt mooie kameel. Alhoewel, het is een bruine. Voor mij maakt dat echter geen verschil; ik ben dan ook geen Saudi! Ik vind alle kamelen even indrukwekkend en het zijn stuk voor stuk prachtige dieren!

Vlak bij de auto is weer zo'n bieding aan de gang. Onze gastheren vertellen ons dat er momenteel al 60.000 Rial is geboden op deze witten kameel...en de Saudi's hier zijn nog lang niet klaar met bieden... Beste lezers, ik ga er van uit dat jullie inmiddels de omrekenfactor weten... De kameel is dus ook een pronkstuk.

Simon en ik kunnen het niet laten om een souvenir mee te nemen van de kamelenmarkt. Je ziet de verkoopster al klaar staan met een tasje terwijl ik nog aan het kijken ben. Kopen kopen kopen!! Zus, ik heb hier een souvenir voor jou gekocht! Haha...

Direct naast de kamelenmarkt komen we bij een deel waar geiten en schapen worden verkocht. Volgends onze gastheren (links en rechts van mij - en leerlingen van mijn collega Simon) zijn dit "skimmed-goats". Jaja. Het zijn in ieder geval geiten uit Sudan.

En dit zijn "full fat - sheep", ook uit Sudan. Deze dieren zullen het wel warm hebben. Hier direct tegenover (dat is dus links buiten het beeld) is een slachthuis waar we zo binnen kunnen lopen. Aan de lopende band worden daar lammeren, geiten en schapen geslacht...Halal! Dit is voor mij de eerste keer dat ik deze manier van slachten live meemaak. De Saudi's brengen een dier wat ze zojuis op de markt hebben gekocht en terwijl ze wachten en toekijken - samen met hun dochtertje van 6 jaar aan de hand - snijdt zo'n typisch slagerfiguur de strot van de dieren door, en maakt het dier verder klaar. Dan gaat het karkas in een grote blauwe vuilniszak en de Saudi met dochter wandelen vrolijk naar buiten...

Ik heb er e.e.a. op nagelezen, en volgens mij werden er in betreffend slachthuis nogal wat van de Islamitische voorschriften m.b.t. het Halal-slachten overtreden...

- Saudische gastvrijheid -

Gastvrij als de Saudi's zijn worden Simon en ik uitgenodigd door onze gastheren voor het ontbijt, na de kamelenmarkt en het slachthuis (rond 08:00 uur in de ochtend...). We zitten hier in een restaurantje in Al-Kharj waar je volgens de 2 Saudi's aan tafel het beste ontbijt kunt krijgen...

...En dat klopt!!! Simon en ik hebben het genoegen om te mogen genieten van de volgende Saudi-Arabische culinaire hoogstandjes: het pannetje voor op de foto bevat Shkshoka, een soort eigerecht vergelijkbaar met een omelet. Op het bordje rechts ligt Kebda, een vleesgerecht (waarvan ik inmiddels weet dat het lever is...). In het achterste pannetje zit Fool, een bonen-prutje. Daarbij krijg je dan altijd Tamis, het platte slappe brood waarmee je de lekkernijen uit de pannetjes pakt. Dat is niet moeilijk, en de combi is erg lekker.  En dan nog de kom links...die bevat het "toetje". Dit gerecht heet Ma'sob, een zeer trefzekere caloriebom gemaakt van banaan, brood, melk, olijven en veel honing. De Ma'sob is warm, en super lekker! De namen van deze gerechten staan er nu dus bij vermeld; ik heb een van onze gastheren op school gevraagd het menu voor mij op te schrijven.

- Een natuurkundig mirakel -  

Na een heerlijk ontbijt gaan we als laatste activiteit naar een plek

net buiten Al-Kharj waar volgens onze gastheren meteorieten grote

gaten in de woestijngrond hebben geslagen.

Er staat een hek om de gaten, echter kunnen we er toch bij komen; de jeugd komt hier namelijk ook (en zij knippen gaten in het hek). Simon kijkt even hoe diep het gat wel niet is...

...Juist ja: HEEL diep! Volgens ons gaat het hier om oude waterputten; op internet is in ieder niks te vinden over ingelsagen meteorieten bij Al-Kharj.

Hier zijn we in discussie hoe het kan dat deze struik/boom zo groen is terwijl het grondwater zo laag zit. Achter de struik zie je gat. De gastheer rechts op de foto meent dat de struik in leven blijft door dauw uit de lucht op te vangen. Bijzonder is het hoe dan ook.

Op deze plek zien we ook nog wat van de oude bouwstijl van dit deel van het land. In het zuiden, waar het vochtiger is en meer regen valt wordt meer met steen gebouwd omdat anders je huis wegspoelt. Dit hier is gewoon een Saudisch zandkasteel!

Saudi's die hun theedoek niet op hun kop hebben worden in het gevang gezet! En de bewaker staat ernaast...haha!

Koeien melken en eitjes tikken!

Beste lezers,

Uit verschillende hoeken kwamen al opmerking dat het wel weer tijd is voor een nieuw bericht....jaja, daar denk ik hetzelfde over hoor! Alleen ben ik een beetje druk geweest en er hebben zich nogal wat problemen voorgedaan met het internet. Om het goed te maken heb ik speciaal voor jullie 27 foto's bij dit bericht gevoegd...

Ik wil jullie in dit bericht graag meenemen in de praktische lessen van afgelopen week. Mijn zeer gewaardeerde Roemeense collega Mihai Obada en ik hebben erg genoten tijdens deze lessen. En de studenten volgens ons nog meer! En dat gaan jullie hieronder zelf zien!

Mihai en ik zetten deze manier van lesgeven samen voort; in de hoop dat we zo de meeste leerlingen bij de les kunnen houden en in staat zijn om hen iets te leren.

Overigens volgen op zeer korte termijn nog een paar berichten; vanochtend heb ik namelijk met mijn andere collega Simon Feersma-Hoekstra (ja, hij is een Fries) nogal wat beleefd op de kamelenmarkt van Al-Kharj!

Houd mijn blog dus weer goed in de gaten de komende tijd, en voor nu veel plezier met de leerlingen!!!

 

 

Inmiddels ben ik alweer verhuisd naar het kantoortje links van deze. Het werd mij iets te warm met de 2 ramen... en wat een vliegen! Mensen, ik heb serieus al een vliegenmepper aan stukken gemept! Persoonlijk vind ik het bureau wel in Saudi-stijl. Mijn laptop staat erbij omdat de desktop niet altijd even soepeltjes werkt...

Als de stroom uitvalt op DFP (en dat gebeurt nogal eens) ligt het hele computernetwerk eruit en moet alles weer opnieuw worden geïnstalleerd. Pff, en er staan nogal wat computers; al mijn collega's hebben er sowieso een.

Dit is dus de keuken van 'teacher Ted'. En zo af en toe werk ik ook gewoon in mijn appartement/hotel, met name in de weekenden (donderdag en vrijdag dus).

Onderwerp van deze les: hoe nemen we een melkmonster van de koe. Salem Abdullah Alsoreih (links) en Mohammed Saad Jamaan AlSeed nemen de aftrap met een hele mooie demonstratie! Mihai kwam voor deze les met het briljante idee om handschoenen te vullen met water en 1 vinger af te binden als ware het een uier met spenen. Toen ik het water ging halen leek het mij goed om er koffiemelk bij te mengen om de substantie wat echter te laten lijken (op melk dus). Helaas kwamen we die eerste les niet toe aan het daadwerkelijk nemen van de monsters, en bleven de handschoen een nacht liggen. De warmte, met de factor tijd en melk zorgden de volgende ochtend voor een minder aangename geur. Die heb ik er toen snel afgespoeld en de leerlingen konden aan het melken!

Beste mensen, ik heb 20 leerlingen op papier in mijn klasje, en als jullie goed op de foto kijken kunnen jullie er 18 tellen. Er zit nog 1 leerling links buiten de foto. Ofwel, op dinsdag 15 mei waren 19 van de 20 leerlingen vanaf de 3e sessie present. Dat is 95% (!) Ok, we hebben het dan wel over 09:30, maar toch.

Je kunt op deze foto ook goed zien hoe ik mijn klaslokaal heb ingericht; veel collega's zijn erg jaloers op mijn tafels en deze opzet. Heb ik toch maar even goed over nagedacht! Het werkt ontzettend prettig!

Op de voorgrond meneer Solaiman Ali Alshowayman... Die namen...pff. Ik ken nu wel al mijn leerlingen bij hun voornaam! Ali Ibrahim wil ook graag proberen een monster te nemen; prima! Fahd Shabeeb assisteert hem. Deze laatste leerling loopt de kantjes er vanaf als we hebben over zijn houding. Ik hem al een keer naar de studentendecaan (Ibrahim - zie een eerdere foto met mijn collega's) gesleept omdat ie zat te eten in de kantine om 12:00 uur, terwijl hij in de klas aan mij aangaf dat hij naar de wc wilde. En om 12:10 uur hebben de leerlingen pauze... Dus ik was al vrij tolerant om hem op dat tijdstip überhaupt toestemming te geven om naar de wc te gaan!

Afgelopen week heeft meneer Shabeeb ook nog 2 counselling reports gescoord, waarbij ik hem met de tweede een officiële laatste waarschuwing heb gegeven. M.a.w.: als ik nog een "unwanted behaviour" van hem constateer vliegt hij de les uit, weer naar de studentendecaan! De counselling reports zijn ingevoerd om het discipline wat op te krikken bij de leerlingen.

Mijn collega Simon heeft namelijk al één van zijn studenten van DFP gestuurd, en daarmee feitelijk "ontslagen" bij Almarai. Meneer Turki (naam is wellicht verkeerd) "is namelijk gewoon gek", daar zijn de docenten het over eens. Relevant in deze is te weten dat meneer Turki een vrouw en kind heeft... Ik schat dat hij 23 jaar oud is. Om het verhaal van meneer Turki af te maken, op de dag dat hij daadwerkelijk te horen zou krijgen dat hij kon vertrekken belde Ibrahim (de studentendecaan dus) Simon op om te melden dat vader even 800 km. (!) had gereden om te horen wat er nu met zijn zoon aan de hand was...

Simon naar vader Turki toe en het bleek dat vader Simon groot gelijk gaf en zijn zoon in het openbaar heeft staan afstraffen, iets dat in deze cultuur erg beledigend is. Turki heeft een allerlaatste kans gekregen, en vader Turki begrijpt dit en is het er volkomen mee eens. De docenten die met deze leerling te maken hebben zijn het er echter over eens dat meneer Turki binnenkort zal vertrekken... hij is ten slotte "gewoon helemaal gek". Even een klein zijspoor, echter wel gerelateerd aan het onderwerp: discipline. volgende foto(s).

Urrr...waar blijft die melk?!               Aaa...daar komt ie!                       Abdul-Aziz Yahia ook blij!

 

Super: de concentratie van Khaled! De docent steekt uiteraard ook de handen uit de mouwen!

Mijn koetje is nog steeds populair! Ali Saidan en Fares Mohamed willen dan ook graag op de foto met deze mooie dame ;-)

Hieronder volgen de foto's van het eierpracticum wat ik op dezelfde dinsdag met de leerlingen heb gedaan (sessie 4 en 5, het melkmonsters nemen was tijdens sessie 3).

Ik had Ali Hasan (met een reden) gevraagd om eieren mee te nemen voor deze les. Zelf had ik eieren uit de supermarkt meegenomen.Van tevoren heb ik Ali gevraagd of er een haan bij zijn kippen loopt. Dat hoopte ik. En dat was het geval. Een vriend van Ali had 10 eieren meegenomen, echter zijn er maar 5 aangekomen... "Ja hij had ze in zijn tas gedaan, en dat ging niet helemaal goed", vertelde Ali mij. Haha...

V.l.n.r.: Ali Ibrahim, Alhassan Ahmed, Abdul-Aziz Yahia en Hussain Sa'eed tonen trots hun eitjes. Leuke jochies zijn het eigenlijk ook...

Denk overigens niet dat de leerlingen uit zichzelf een potlood en tekenpapier meenemen naar de les; daar doen ze echt niet aan. Dus voor mij is het dan uitdelen en weer innemen aan het einde van het practicum (ze laten de materialen slingeren en raken het dan binnen een minuut kwijt).


 

Solaiman Ali en Mohamed Ahmed doen goed mee! We hebben eerst de verschillen (visueel en gevoel) tussen de eieren van Ali en de eieren uit de supermarkt benoemd en genoteerd. Hiermee stuurde ik een beetje in de richting van het belang van biodiversiteit in de agrarische wereld, geïllustreerd en onderbouwd met veehouderij-technische feiten.

(Niet lullig bedoeld; maar het hoogste percentage diabetes in KSA...)

 

Mooi zo Fares, jij hebt in ieder geval een vers ei! Met de drijftest heb ik de leerlingen uitgelegd hoe het komt dat een ei gaat drijven naarmate het ouder wordt, en waarom het dus zinkt als het nog vers is. Dat is aangekomen!


 



Voorzichtig Alhassan! Ali Ibrahim helpt hem dan ook een handje...haha!

Nadat we geconstateerd hadden dat alle eieren vers waren mochten

de leerlingen de eieren open maken met behulp van een schaar......

Jaja, het is behelpen zo nu en dan, maar het gaat! En de leerlingen

hebben zo wel mooi een leuke praktische les!!!

Overigens kwam Ali Hasan (op de foto achter meneer Shabeeb / de witte pet) met het idee om de bordjes met de eieren op het verhoogde middengedeelte in het Animal Science lab te zetten. Ik had gezegd dat ze bij elkaar moesten gaan kijken. Sommige leerlingen verbeteren de docent dus! Maar ik had al aangeven dat Ali bij de betere leerlingen hoort.

Leuk om te weten: ik heb de twee petten (Khaled en Fahd Shabeeb) een counselling report gegeven omdat meneer Shabeeb Khaled zei dat hij de gaskraan open moest zetten... Helaas voor hen kan ik de lol daarvan niet inzien en zijn ze bij mij dus aan het verkeerde adres! Of weten ze niet dat gas ook geluid maakt als het (onder druk) uit een kraan komt....

 

Dan nu een technisch verhaal: ongeveer in het midden in de onderste helft van de dooier zie je wat vage witte kringen. Dit is een ei van Ali Hasan...waar de haan bij de kippen loopt.... Dit is een bevrucht ei. Je kijkt hier naar een blastoderm / begin van een embryo!

In deze dooier zie je heel duidelijk een felle witte stip. Dat is noemt men een blastodisc. Dit zijn alleen de cellen van de hen. Een ei uit de supermarkt.

Dan gaan die jochies een beetje lopen pielen en dan krijg je dit; de eidooier vrijgemaakt uit het eiwit. Wel netjes gedaan.

Links de laboratorium manager Nazeer, uit India. Hij stamt net als ik uit het mooie jaar 1986. Ik geloof dat ik wel iets ouder ben. Rechts zien we de altijd behulpzame Nasser Mohamed Al-Nasser. Ik zei het al...die namen! N.B.: het kan overigens nog ingewikkelder hoor. Nasser behoort met Ali Hasan tot de betere leerlingen. Hij stelt hele pientere vragen! En hier hielp hij mij de potloden innemen die we eerder op de foto zagen.

Ben ik goed of goed als docent? Ik kan mijn aantekeningen op het whiteboard zelfs op de foto lezen!! Bij Cinop willen ze graag een elektronische leeromgeving middels een systeem genaamd Moodle. Docenten en leerlingen moeten op Moodle hun materialen kwijt kunnen, echter werkt het nu nog steeds niet. Ik geef mijn leerlingen gewoon het adres van mijn blog... haha. Jammer dat mijn verhaal in het NL is. De lesstof kunnen ze in ieder geval wel lezen.

De volgende foto's hebben betrekking op een combi-les van mijn Roemeense collega Mihai en ik op nog steeds dezelfde dinsdag 15 mei hebben gegeven (sessie 6 en 7).

Onderwerp van deze les: de Californian Mastitis Test (CMT). Hiermee kun je heel snel testen of een koe uierontsteking (mastitis) heeft met daarbij een beetje een indicatie van hoe erg de ontsteking is (sub-klinische mastitis). Voor de kritische lezers weer een technisch stukje. De CMT werkt als volgt: bij een uierontsteking (mastitis) zijn er meer leukocyten in het uier aanwezig. De reactievloeistof (chemische substantie) van de CMT reageert met materiaal van celkernen (van o.a. het verhoogde aantal leukocyten). Bij de volgende foto's enige uitleg.

Mihai geeft tekst en uitleg over de CMT. Zie je hoe fijn deze opstelling en de grote tafels zijn; je hebt alle ruimte om bij de leerlingen te komen en om ze dingen voor de klas te laten doen. Ook heb ik lekker de ruimte als ik iets presenteer.

Ja Hassan Ali, wat zie je daar allemaal? Teacher Ted zal het je vertellen: de kleurverschillen doen er niet toe. Het schaaltje (kwartier...van het uier) rechtsvoor bevat duidelijke vlokken. Dat betekent klinische mastitis. Maar klinische mastitis zie je ook aan de buitenkant van de koe. En wij hebben melk van een koe met klinische mastitis in het schaaltje gedaan... De CMT is bedoeld om koeien te traceren die sub-klinische mastitis hebben, en waarbij je geen signalen van een ontsteking kunt waarnemen aan de buitenkant van de koe. Het schaaltje linksvoor laat een sub-klinische mastitis zien; er ontstaat een soort gel waar je draden mee kunt trekken. Dat betekent in ieder geval een celgetal (aantal cellen per ml.) van meer dan 400.000, een volgende test meet het exacte aantal cellen.

 

 

Nasser, Alhassan en Fahad Mohammad kijken vol verwachting naar hun CMT.

Even sneaky Mihai vanuit de gang observeren in de les... Hij doet het goed hoor!



Kijk! Hardwerkende docenten!! Na de laatste les niet gelijk naar huis om te slapen (aldus de Saudische leerlingen...), maar nog even een korte evaluatie.

... En een mooie blije afsluitende foto. Het was een hele geslaagde lesdag!